Geçtiğimiz günlerde Ankara Batıkent’te 13 köpek zehirlenerek öldürüldü. Köpeklere zehirli et verildiği tespit edildi. Hiçbir canlı bu şekilde bir ölümü hak etmez.

Bu dünya hepimizin! Birlikte yaşamayı öğrenmek zorundayız. Bizlerin kadar onlarında yaşamaya hakkı var.

Onlar konuşamıyor evet… Haklarını savunamıyorlar. Belki de insanlardan korktukları için bazen saldırgan davranışlarda bulunuyorlar.

Onlar bizim sadık dostlarımız. Sahibi ölse bile onu gelecek ümidiyle bekleyen. Aslında sahibi demek de doğru değil. Çünkü kimse kimsenin sahibi değildir. Arkadaşı olabilir, dostu olabilir ama sahibi olamaz.

İlçemizde de hayvanların güvenliği, barınması için elimizden geldiği kadarını yapsak. Onları yok saymasak ne güzel olur değil mi?

Bir kedi veya köpek bizi gördüğünde kaçmasa, ona doğru geldiğimizde ürkmese…

Olur ya yolda birden karşımıza bir köpek fırladı. Çarptık! Kaçmasak onu en yakın veterinere götürsek tedavisini yaptırsak.

Birine sinirlendiğimizde onların ismini kullanarak hakaret etmesek…

Her sokak başında su ve mama olsa… Bütün bunlar imkansız değil… İnanıyorum olacak…

Şair Ahmet Arif’in dediği gibi, “Nerede bir can ölse, oralı olur yüreğim. Olmalı zaten. Olmazsa insan olmaz yüreğim. “