Ülkemiz ve dünyamız son derece tehlikeli bir virüs salgını ile karşı karşıya. Evrensel düzeydeki bu virüse karşı ülkemizin ulusal düzeydeki önlem ve korunma çalışmaları yoğun bir şekilde sürüyor.

Toplum olarak bizler de bu önlemler dikkat etmeli uyarılara uymalıyız. Akla ve bilime en çok gereksinim duyduğumuz bu günlerde başta Sağlık Bakanlığı ve Bilim Kurulu’nun kararlarını toplum olarak can kulağı ile dinliyor, sevindirici bir haber alma umuduyla gündemi takip ediyoruz.

Sağlık emekçilerimize bu süreçte çok iş düşüyor. Onların emeği ve özverisi bizlerin can güvenliği için çok önemli. Doktor ve hemşirelerimizin en çok kullandığı özellikle maske, eldiven ve tulum gibi teknik malzeme eksiklerinin acilen giderilmesi gerekir.

Bu süreçte bağışıklık sistemi zayıf olan yaşlılarımızın korunması da çok önemli. Onların evden çıkmaması, virüsten korunması gerekiyor. Bu bağlamda sosyal bir proje olarak geliştirilen vefa projesi güzel bir düşünce. Bizim kültürümüzde de yeri olan toplumsal dayanışma açısından son derece önemli.

Ancak, burada gönüllülük esas olmalıdır. İnsanların ölüm riski ile karşı karşıya olduğu ortamda bu proje re’sen yapılmamalıdır. Dayatma asla doğru değildir.

Kalabalık, virüs bulaşma olasılığını artıran, 10 – 15 kişilik bir ekip salgına davetiye çıkarmaktır. Küçük, az kişiden oluşan, insan temasının en az düzeyde olduğu ekipler oluşmalıdır. Gece 23.00 ‘e kadar bu ekiplerin okullarda beklemesi ne kadar uygun? İnsanlara evde kalın derken, virüsün bulaşması bu kadar kolay ve hızlı iken, bu kadar kalabalık bir ekiple çalışma olur mu? Bu insanların bazılarının kanser tedavisi gördüğü, aynı zamanda bakmakla yükümlü oldukları yaşlıların olduklarını duymaktayız. Bir araçta 4-5 kişinin çalışma yapması, birlikte bir yere gitmesi ne kadar sağlıklı?

Özellikle Merkezefendi ilçemizde yaşanan, gönüllülük sınırlarını zorlayan ve risk oluşturan bu durum karşısında yetkililerimizin bu durumu bir kez daha değerlendirmesi isabetli olacaktır.

Görevlendirilen kurum yetkilileri arasında da adaletli olunması gerekir. Eşit sürelerle kimin ne zaman görev yapacağı belli olmalıdır. Amaç üzüm yemekse çözüm çok. Eğer ben yaptım oldu deniliyorsa, o zaman bir yere varılamaz. Bu projenin amacına ulaşmasını beklemek de mümkün olmayacaktır.

Yaşlılarımızı tanıyanlar daha çok muhtarlardır. Bu ekiplerin muhtarlıklar, belediyeler ve AFAD gibi kurumlar tarafından yürütülmesi daha etkili olacaktır.

Vatandaşlarımıza sağlıklı günler diliyoruz. Türkiye bu sorunu da aşacaktır, asla karamsar değiliz.